Narządy płciowe żeńskie zewnętrzne to wzgórek łonowy, błona dziewicza, łechtaczka oraz wargi sromowe i przedsionek pochwy.
Wzgórek łonowy to wyniosłość skórna. Jest wywołana skupieniem tkanki tłuszczowej. Jest usytuowany w części przedniej sromu, powyżej spojenia łonowego. Ma kształt trójkątny. Podstawa to ograniczenie skórne przedniej ściany brzucha, a ramiona boczne odpowiadają bruździe pachwinowej przechodzącej w bruzdę płciowo-udową. W okolicy wzgórka łonowego znajduje się owłosienie, czyli włosy łonowe.
Błona dziewicza to fałd błony śluzowej, który jest położony na granicy pochwy i przedsionka. Po urodzeniu błona stopniowo przybiera kształt płyty, o różnej grubości, przebitej owalnym otworem. Kształty błony dziewiczej są bardzo różne. Do najczęściej spotykanych należą: fałd pierścieniowaty, postać płóksiężycowata (sierpowata). Wprowadzenie prącia do pochwy prowadzi do naddarcia błony, które łączy się zwykle z niewielkim krwawieniem. Po kilku porodach błona ma kształt małych brodawkowatych tworów, zwanych strzępkami błony dziewiczej.
Łechtaczka to narząd nieparzysty, położony w górnej i przedniej części sromu. Odpowiada prąciu u mężczyzny. Składa się z dwóch ciał jamistych, które rozpoczynają się odnogami łechtaczki. Są przyczepione do gałęzi kości łonowych oraz gałęzi kulszowych. Do przodu od spojenia łonowego tworzą cylindryczny pień, trzon łechtaczki, a pośrodkowo przebiega przegroda ciał jamistych. Zaokrąglony wierzchołek łechtaczki ma nazwę żołędzi i odpowiada części ciała jamistego u mężczyzny. Żołądź jest pokryta skórą i wolna wystaje spod napletka. Każde ciało jamiste jest pokryte błoną białawą, a beleczki dzielą je na jamki.