Ciałka przyzwojowe to narządy poboczne układu nerwowego. Dzielą się na ciałka współczulne i przywspółczulne.
Ciałka przyzwojowe współczulne, sympatogenne, mają zdolność barwienia narządów na żółto (lub brązowo) solami chromowymi oraz wydzielają substancje układu współczulnego (adrenalinę i noradrenalinę). Znaczna ich większość ulega uwstecznieniu tuż przed urodzeniem. Największym jest ciałko przyzwojowe aorty, czyli kłębek aortowy, który położony jest po obu stronach aorty brzusznej na wysokości odejścia tętnicy krezkowej dolnej. Jego budowa przypomina rdzeń nadnerczy.
Ciałka przyzwojowe przywspółczulne, parasympatogenne, występują w polu zakończeń nerwowych nerwów obniżających ciśnienie krwi (nerwu językowo-gardłowego, nerwu błędnego). W przeciwieństwie do ciałek układu współczulnego, nie są chromochłonne oraz nie wytwarzają tych samych hormonów. Są bardzo obficie zaopatrzone w naczynia krwionośne, dlatego przypuszcza się, że biorą udział w regulowaniu składu chemicznego krwi. Do większych ciałek trzyzwojowych należą: kłębek szyjny (w miejscu rozwidlenia tętnicy szyjnej wspólnej), ciałko przyzwojowe nasercowe (między łukiem aorty a tętnicą płucną prawą), ciałko przyzwojowe zwoju dolnego nerwu błędnego, kłębek guziczny.