Połączenia ścisłe to takie połączenia kości, które są ciągłe, niezróżnicowane oraz bez szczeliny stawowej. Ich połączenie jest uzależnione od tkanek i ich budowy histologicznej. Odróżnia się: więzozrosty, chrząstkozrosty, kościozrosty.
Więzozrost to połączenie włókniste. Występuje w czterech postaciach: więzozrost włóknisty (np. więzadło rylcowo-gnykowe zbudowane z klejodajnych pasm łącznotkankowych), więzozrost sprężysty (np. więzadło żółte zbudowane z włókien sprężystych), szew (gładki, łuskowy, piłowaty), wklinowanie (sposób umocowania korzeni zębów w zębodołach).
Chrząstkozrost to połączenie chrzęstne. W wieku dziecięcym i młodzieżowym występuje między trzonem a nasadą w postaci chrząstki szklistej nasadowej. W wieku dojrzałym występują tylko chrząstkozrosty włókniste.
Kościozrozt to najmocniejsze połączenie kości. Powstaje poprzez kostnienie więzozrostu lub chrząstkozrostu. Najbardziej charakterystyczne jest fizjologiczne kostnienie chrząstek nasadowych i szwów czaszki.