Nerwy węchowe (I) są nerwami czaszkowymi zmysłowymi. Rozpoczynają się zgrubiałymi tworami, stożkami węchowymi, które leżą w nabłonku węchowym błony śluzowej jamy nosowej. Nabłonek zawiera komórki węchowe. Ich liczba może sięgać 20. Po przejściu przez blaszkę sitową nerwy wstępują do opuszki węchowej. Tam łączą się z komórkami mitralnymi i wychodzą wspólnie jako pasmo węchowe, które ciągnie się do trójkąta węchowego.
Nerw wzrokowy (II) jest częścią mózgowia. Rozpoczyna się w komórkach zwojowych siatkówki oka. W jego przebiegu odróżnia się odcinek wewnętrzgałkowy, wewnątrzoczodołowy, przebiegający przez kanał wzrokowy oraz wewnątrzczaszkowy. W jamie czaszki łączy się z nerwem drugostronnym wytwarzając skrzyżowanie wzrokowe. W jego przedłużeniu biegną pasma wzrokowe, które kończą się w ośrodkach podkorowych wzroku, ciałach kolankowatych bocznych i wzgórkach bocznych blaszki pokrywy.
Nerw okoruchowy (III) to nerw, który unerwia ruchowo mięsień dźwigacz powieki górnej oraz mięśnie poprzecznie-prązkowane gałki ocznej. Powierzchnię podstawną pnia mózgu nerw opuszcza w dole miedzykonarowym. Z czaszki wychodzi przez szczelinę oczodołową górną i kieruje się przez pierścień ścięgnisty wspólny do mięsni oczodołu. Wśród gałęzi nerwu okoruchowego wyróżnia się gałąź górną i dolną oraz korzeń okoruchowy wchodzący w skład zwoju rzęskowego.
Nerw bloczkowy (IV) zaopatruje mięsień skośny górny w gałce ocznej. Wychodzi po stronie grzbietowej ze śródmózgowia, ku dołowi od wzgórka dolnego blaszki pokrywy. Do oczodołu wstępuje przez szczelinę oczodołową górną.