Rdzeń przedłużony to część ośrodkowego układu nerwowego o kształcie stożka spłaszczonego od przodu ku tyłowi. Na jego powierzchni brzusznej znajduje się szczelina pośrodkowa przednia, od której bocznie leży piramida. Zawiera drogi piramidowe, które w większości krzyżują się ze sobą przechodząc na drugą stronę. Bocznie od niej leży oliwka, zawierająca jądra oliwki.
Powierzchnia brzuszna mostu jest znacznie szersza od jednoimiennej powierzchni rdzenia przedłużonego. Pośrodkowo znajduje się na niej bruzda podstawna. Bocznie most zwęża się i przechodzi w konar środkowy móżdżku, który łączy tą strukturę z móżdżkiem.
Na powierzchni brzusznej mostu i rdzenia przedłużonego wychodzą z mózgowia nerwy czaszkowe oraz piątego do dwunastego.
Powierzchnia grzbietowa mostu i rdzenia przedłużonego jest widoczna po usunięciu móżdżku. Jej część tworzy dni komory czwartej, czyli dół równoległoboczny. Ograniczony jest on konarami móżdżku górnym i dolnym. Powierzchnia rdzenia przedłużonego, która nie tworzy dołu równoległobocznego, posiada bruzdę pośrodkową tylną oraz pęczek smukły i klinowaty, które ku górze grubieją w guzki.
Istota szara rdzenia przedłużonego i mostu miesza się z włóknami nerwowymi. Razem tworzą twór siatkowaty.